دستنامه عصب‌شناسی زبان آکسفورد

عصب شناسی زبان حوزه‌ای نوپا و بین‌رشته‌ای است که از روان شناسی زبان، روان‌شناسی، دانش بررسی زبان‌پریشی، علوم اعصاب (شناختی) و نیز زمینه‌های دیگر تاثیر می‌گیرد. عصب‌شناسی زبان مانند روان‌شناسی زبان به جنبه‌های پردازش زبان می‌پردازد. اما برخلاف روان‌شناسی زبان، از اطلاعات مربوط به بیماران دچار آسیب مغزی در مناطق مرتبط با ظرفیت‌های پردازش زبان یا از فناوری‌های تصویربرداری  عصبی مدرن مانند  fMRI, TMS یا هردو استفاده می‌کند. علاقه روزافزون پژوهشگران به عصب‌شناسی زبان و درک بنیان‌های عصبی قوه شناختی زبان می‌تواند مدل‌های زیست‌شناختی قابل قبول‌تری از زبان انسان ارائه دهد. دستنامه عصب شناسی زبان آکسفورد مروری مختصر از این زمینه به سرعت در حال رشد به دست می‌دهد و مخاطبان گسترده‌ای شامل متخصصان زبان‌شناسی، روان‌شناسی، گفتار درمانگران، مهندسان، پزشکان و پژوهشگران علوم اعصاب شناختی را در بر می‌گیرد. این کتاب با فصل‌های معرفی روش‌های رایج آغاز می‌شود: بخش اول، روش‌ها، تکنیک‌ها و فناوری‌های کلیدی مورد استفاده برای عصب زیست‌شناختی زبان امروزی را پوشش می‌دهد. بخش دوم به عصب‌شناسی فراگیری زبان در طول رشد سالم و در پاسخ به چالش‌های مطرح به دلیل بیماری‌های بدو تولد و اختلال‌های اکتسابی می‌پردازد. بخش سوم بسیاری از جنبه‌های مربوط به زبان و گفتار در مغز از جمله آسیب‌شناسی گفتار و زبان، و ظرفیت تولید زبان- نوشتاری، گفتاری و اشاری- را پوشش می‌دهد. پرسش‌های مربوط به چگونگی درک معنا در مغز، از جمله احساسات در سطح واژه‌ها و گفتمان، در بخش چهارم مطرح شده است. در نهایت، بخش پنجم به قلمرو وسیع‌تری می‌پردازد و عصب زیست‌شناسی زبان را با توجه به سازکارهای عصبی – آناتومیکی اساسی‌تر و حوزه‌های شناختی عمومی معرفی می‌کند.