آسیب‌شناسی روانی

رویکرد یکپارچه به اختلالات روانی

علم همواره در حال تحول است و ابداعات و ابتکارت گهگاه، طرز فکر ما را عوض می‌کنند. برای مثال، زیست‌شناسان تکامل‌گرایی که تا مدتها فکر می‌کردند تکامل، فرایندی تدریجی است، ناگهان به شواهدی دست یافتند که نشان می‌دادند تکامل به صورت نامنظم و جسته و گریخته اتفاق می‌افتد، و در پاسخ به رویدادهای محیطی فاجعه باری مثل اصابت شهاب سنگ‌ها شروع می‌شود. زمین‌شناسی نیز به همین سیاق با کشف تکتونیک صفحه‌ای دچار انقلاب شد.

علم آسیب‌شناسی روانی تا این اواخر علم دسته‌بندی شده‌ای بود و آسیب‌شناسان روانی، تاثیرات عوامل روانشناختی، زیست‌شناختی و اجتماعی را به طور مجزا بررسی می‌کردند. این رویکرد هنوز در رسانه‌های عمومی بازتاب دارد که برای مثال خبر می‌دهند فلان ژن تازه کشف شده، فلان کارکرد زیست‌شناختی (یا بی‌تعادلی شیمیایی) را ایجاد می‌کند و یا فلان تجارب اوایل کودکی، علت این یا آن اختلال روانی است.