ایجاد تغییر ۱

طی سالیان متمادی کار با افراد کادر بیمارستانی، افراد مراقب مراکز سالمندان، پرستاران در منزل و افراد مراکز نگهداری روزانه، با بسیاری از پرستاران و مراقبان برخورد کرده‌ام که دوست دارند تغییری در شرایط بیمار ایجاد کنند. آنها می‌خواهند کیفیت زندگی افراد مبتلا به دمانسی که با آنها کار می‌کنند را بهبود بخشند. همچنین تمایل دارند تا دوره‌های طولانی عدم فعالیت را که متاسفانه ویژگی رایج بسیاری از مراکز است را کاهش دهند. آنها می‌خواهند افراد مبتلا به دمانسی که افت داشته و بی تفاوت شده‌اند را به فعالیت وا دارند. آنها می خواهند به مردم بفهمانند که از روی انسانیت مراقبت می‌کنند و نه صرفاً به عنوان لیستی از مراقبت‌های مورد نیاز. این قضیه چطور می‌تواند اتفاق بیفتد؟ البته که واقعیت بخشیدن به یک تغییر پایدار در درمان دمانس آسان نیست. با این حال من شکی ندارم که پرستاران و مراقبانی که با برنامه توضیح داده شده در این دفترچه راهنما پیش بروند، گام مهم، هر چند کوچکی در دستیابی به این اهداف برخواهند داشت.

کارکنان نیاز به صلاحیت‌های ویژه و حضور در دوره‌های آموزشی با هزینه بالا ندارند و نیز تجهیزات ویژه‌ای نیاز نیست. همه آنچه که نیاز است این است که دو نفر از کارکنان به مدت ۷ هفته، و هر هفته دو بار با گروه کوچکی از افراد مبتلا به دمانس در یک اتاق ساکت به مدت ۴۵ دقیقه ملاقات کنند. یکی از کارکنان نیروی داوطلب خواهد بود. با این همه کارکنان درگیر در این طرح باید برای اجرای قوانین کلیدی این رویکرد که اساس درمان خوب دمانس هستند، آماده باشند.