طراحی و ارزیابی برنامه فرایندمحور ارتقاء کارکردهای اجرایی برای دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی: تاکید بر انتقال اثر دور و نزدیک

نارساکنش وری اجرایی یکی از اصلی ترین فرضیه های سبب شناسی ناتوانی یادگیری ریاضی است که موانعی در کسب دانش در حوزه های خاص ریاضیات ایجاد میکند.

چالش بر سر امکان یا عدم امکان ارتقا این سازه سخت هوش و انتقال اثر آموزش شناختی به حوزه های تحصیلی و رفتاری در پیشینه نظری و پژوهشی، ما را بر آن داشت تا پژوهش حاضر را با هدف بررسی قابلیت ارتقا و انتقال اثر دور و نزدیک آموزش کارکردهای اجرایی در گروه دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری ریاضی به انجام رسانیم.

دستیابی به این هدف، طی طرح پژوهشی دو مرحله ای انجام شد. مرحله اول از نوع مرور نظام دار و برای طراحی برنامهای فرایندمحور با ویژگیهای بهینه، جهت ارتقا کارکردهای اجرایی؛ و مرحله دوم از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری برای ارزیابی اثر و انتقال اثر برنامه اجرا شد. بدین ترتیب ابتدا برنامه ارتقا کارکردهای اجرایی بر مبنای الگوی نظری دیاموند)۲۰۱۳ (در قالب ۱۲ تکلیف دارای فرمهای موازی در سه مؤلفه حافظه فعال، بازداری و تغییر گویه با رویکرد فرایندمحور و با استفاده از مواد عددی و فرایندهای حساب طراحی شد. روایی کیفی و محتوایی برنامه با استفاده برآورد شد.