فراشناخت در کودکان

همان‌گونه که تحقیقات متعدد نشان داده، زمانی‌که بازنمایی دنیای پیرامون، حافظه و مسئله‌گشایی به تدریج بهبود می‌یابد، کودکان تامل کردن براساس فرایندهای فکری خودشان را آغاز می‌کنند. آن‌ها ساختن نظریه ذهن یا یک رشته عقاید درباره فعالیت‌های ذهنی را شروع می‌کنند. معمولا این آگاهی فراشناخت به معنی فکرکردن درباره فکر تلقی می‌شود. بزرگسالان می‌توانند بگویند که اعتقاد داشتن، دانستن، به یادآوردن، حدس زدن، فراموش کردن و تجسم کردن چه تفاوت‌هایی باهم دارند. ما برای تعبیر کردن رفتار خودمان و دیگران و بهبود بخشیدن به عملکردمان بر همین آگاهی‌ها متکی هستیم. اما آگاهی کودکان پیش دبستانی از دنیای ذهنی‌شان چگونه است و آگاهی آن‌ها تا چه اندازه‌ای دقیق و کامل است؟ آگاهی از فرایند تفکر یا فراشناخت در سال‌های دبستان چگونه باعث می‌شود تا کودکان در تفکر و حل مسئله پیشرفت نمایند؟