در طراحی بازی‌های جدی، هدف صرفاً سرگرم‌کردن نیست، بلکه ایجاد تجربه‌ای معنادار برای یادگیری، تغییر رفتار یا درگیری شناختی است. این بازی‌ها با دقت طراحی می‌شوند تا تعادلی بین جذابیت و هدفمندی ایجاد کنند و به ابزارهایی مؤثر در آموزش، درمان، توان‌بخشی، یا آموزش حرفه‌ای تبدیل شوند. با این حال، طراحی چنین بازی‌هایی الزاماً نیاز به شروع از صفر ندارد؛ بلکه بهره‌گیری از ساختارها، مکانیک‌ها و الگوهای موجود می‌تواند بسیار سودمندتر باشد. طراحی بر پایه‌ی ساختارهای موجود این امکان را فراهم می‌کند که طراحان از تاریخچه‌ی غنی مکانیک‌های بازی و اصول روان‌شناختی آزموده‌شده‌ای...