محور اصلی در مجموعه «شناخت، جامعه، تکامل» این موضوع است که پژوهش‌های تجربی جدید چه تصویر و تعریفی از «انسان» به دست می‌دهند. به عبارت دیگر، می توان این مجموعه را تلاشی برای «انسان شناسی» بر پایه دستاوردهای تجربی علومی مانند علوم زیستی، عصبی، شناختی و روان شناسی دانست. «انسان» در این تصویر، موجودی است با سابقه ای تکاملی و «روان شناسی تکاملی» که هم با دیگر گونه های زیستی مشترکات فراوانی دارد، و هم به دلیل برخی تکامل های مغزی و اندامی، توانایی های شناختی خاصی یافته است. هر شناخت دقیقی از...